Γράφει ο π. Κωνσταντίνος Παπανάτσιος
Εφημέριος Ιερού Ναού Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου Βόλου
Εφημέριος Ιερού Ναού Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου Βόλου
Σήμερα, έχουμε τη μεγάλη χαρά, να εορτάζουμε δύο μεγάλους Αγίους, δύο μεγάλα προπύργια της ορθοδόξου εκκλησίας μας, δύο προστάτες της ορθοδοξίας, δύο οικουμενικούς διδασκάλους. Τον Μέγα Αθανάσιο και τον Μέγα Κύριλλο, οι οποίοι εχρημάτισαν πατριάρχες της αλεξανδρείας κατά τον τρίτο και τέταρτο αιώνα.
Σήμερα λοιπόν, ήρθαμε στο Ναό γιά να προσκυνήσουμε τον Άγιο Τριαδικό Θεό μας, αλλά και για να τιμήσουμε και να ευχαριστήσουμε θερμά, αυτούς τους “δύο στύλους της ευσεβείας” “τους επιγείους αγγέλους του θεού” και “τα δύο μυρίπνοα άνθη του παραδείσου”. Και γι' αυτό θα αναφέρουμε λίγα λόγια σήμερα με τη βοήθεια του Θεού, λίγα λόγια ταπεινά, αλλά γεμάτα ευγνωμοσύνη προς τους δύο Αγίους μας.
Σήμερα λοιπόν, ήρθαμε στο Ναό γιά να προσκυνήσουμε τον Άγιο Τριαδικό Θεό μας, αλλά και για να τιμήσουμε και να ευχαριστήσουμε θερμά, αυτούς τους “δύο στύλους της ευσεβείας” “τους επιγείους αγγέλους του θεού” και “τα δύο μυρίπνοα άνθη του παραδείσου”. Και γι' αυτό θα αναφέρουμε λίγα λόγια σήμερα με τη βοήθεια του Θεού, λίγα λόγια ταπεινά, αλλά γεμάτα ευγνωμοσύνη προς τους δύο Αγίους μας.
Έχουμε σκεφτεί αγαπητοί μου αδελφοί, ποια μορφή πίστεως θα είχαμε σήμερα, εάν δεν είχαμε αυτούς τους δύο καλούς ποιμένες και υπέρμαχους φυλακές της ορθοδόξου πίστεώς μας, τον Μέγα Αθανάσιο και τον Μέγα Κύριλλο, για να μας προφυλάξουν από τους λύκους, τους ασεβείς αιρετικούς αρειανούς, οι οποίοι προσπάθησαν να νοθεύσουν την Θεόπαράδοτη Ορθόδοξη πίστη μας.
Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι δύο μεγάλοι κήρυκες, της ορθοδόξου πίστεως, τους οποίους η εκκλησία μας τιμά την 18η Ιανουαρίου, εκάστου έτους, αλλά και όλλοι οι άλλοι θεοφόροι πατέρες της εκκλησίας μας, ασφαλώς, δεν θα ήμασταν σήμερα τα γνήσια ορθόδοξα τέκνα της “Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας” του Ιησού Χριστού. Αλλά θα ήμασταν οι κατ' όνομα χριστιανοί, οι λεγόμενοι χιλιαστές, οι λεγόμενοι ιεχωβάδες, οι αρειανοί, οι πεντηκοστιανοί, οι μονοφυσίτες, και οι ρωμαιοκαθολικοί αλάθητοι, οι ουνίτες, και το χειρότερο όλων, θα ήμασταν άπιστοι, θα λατρεύουμε τα κτίσματα και όχι τον κτίσαντα, θα ήμασταν ειδωλολάτρες και οπαδοί του διαβόλου.
Ο πνευματικός μας πατέρας, ο Απόστολος Παύλος μας παραγγέλλει στην προς Εβραίους επιστολή του τα εξής: “διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε·” (Εβραίους ιγ', 9). Και για να μην μολύνεστε και εμπλέκεσται σε ξένες αιρετικές διδασκαλίες, με τον κίνδυνο της απώλειας της ψυχής σας, οφείλεται να μνημονεύεται των ηγουμένων υμών οι οποίοι “ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν. 8 ᾿Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας” (Εβραίους ιγ', 7,8).
Όμως, οι περισσότεροι χριστιανοί βρίσκονται στην άγνια, διότι δεν έχουν διδαχθεί τον λόγο του Θεού, δεν έχουν διαβάσει την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες, δεν ακούν τους κληρικούς της εκκλησίας μας, με αποτέλεσμα πάρα πολύ εύκολα, να γίνονται θύματα και ακόλουθοι των αιρετικών, οι οποίοι τους πλησιάζουν υποκριτικά με τα φαρισαϊκά χαμόγελα τους. Έτσι και τους συλλαμβάνουν στα δίχτυα των αιρέσεων τους. Αυτοί λοιπόν οι αιρετικοί προσπαθούν με τη λογική, να ερμηνεύσουν το “τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα” (Φίληππησίους β' 9) του Ιησού Χριστού. Επίσης, προσπαθούν να εννοήσουν, πως η Παρθένος Μαρία συνέλαβε και γέννησε τον Λόγο του Θεού, και πώς είναι δυνατόν, να είναι μία γυναίκα παρθένος πριν γεννήσει, αλλά και μετά την γέννηση του γιου της; Αλλά και πάρα πολλοί ορθόδοξοι χριστιανοί, λόγω της άγνοιας, είναι αιρετικοί και υποστηρίζουν τους αιρετικούς. Διότι ακριβώς, αγνοούν, τα δόγματα της Ορθοδόξου πίστεως, τα οποία αποκτήθηκαν κατόπιν σκληρών αγώνων και πολλών αιμάτων των Αγίων μας Πατέρων.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής μας λέει: “εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε” (Β' Ιωάννου, α', 10). Διότι “ὁ γὰρ λέγων αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς.” (Β' Ιωάννου, α', 11). Αγαπητοί μου αδελφοί, δυστυχώς πάρα πολλοί είναι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι σφιχτοαγκαλιάζονται με τους αιρετικούς, οι οποίοι τους μεταδίδουν την δαιμονική αίρεση τους. Εμείς για να είμαστε άξιοι και γνήσιοι μαθητές των Αγίων Πατέρων, και να μην προδίδουμε την πίστη μας, έχουμε χρέος να ακολουθούμε την ανόθευτη θεοπαράδοτη διδασκαλία και να την διακηρύττουμε παντού και πάντοτε, με παρρησία. Και να πράττουμε τα θεάρεστα έργα των Πατέρων μας και προπάντων την ορθόδοξη πίστη μας.
Ο Μέγας Αθανάσιος το 325 μ.Χ. Αντιμετώπισε τον αιρετικό Άρειο, ο οποίος πίστευε, ότι ακριβώς πιστεύουν σήμερα, και οι ιεχωβάδες. Δηλαδή, ότι ο Χριστός είναι κτίσμα του Θεού και όχι Θεός αληθινός. Αυτή την αίρεση κατατρόπωσε ο Μέγας Αθανάσιος το 325 μ.Χ. στην Αγία Α' Οικουμενική Σύνοδο, η οποία καθιέρωσε τον όρο “ομοούσιος” για τον Ιησού Χριστό. Γι αυτό μας λέει ο Κύριος: “ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστι” (Ιωάννης, ιδ', 10). Σε άλλο σημείο λέει: “ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα” (Ιωάννης, ιδ' 9). Και αλού: “ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον ἔλεγε τὸν Θεόν, ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ Θεῷ. ” (Ιωάννης, ε', 18). Όταν η Αγία Γραφή ονομάζει τον Χριστόν “Υιόν του Θεού” εννοεί την Θεϊκή φύσιν. Όταν τον ονομάζει “Υιόν του ανθρώπου” εννοεί την ανθρώπινη φύσιν του.
Όσον αφορά, τον Άγιο Κύριλλο, αυτός στην Αγία Γ' Οικουμενική Σύνοδο το 431 μ.Χ., εισηγήθηκε τον όρο “Θεοτόκος” για την Παναγία μας και όχι χριστοτόκος όπως υποστήριζαν οι μονοφυσίτες, με αρχηγό τους τον αιρετικό Νεστόριο. Και αυτό, διότι, η Παναγία μας γέννησε τον Θεό Λόγο σαρκωθέντα, καθώς μας διδάσκει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης “Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο ” (Ιωάννης, α', 14 ).Κι ο Απόστολος Παύλος μας τονίζει ότι “Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί” (Α' Τιμόθεον, γ', 16).
Αυτά τα οποία περιγράψαμε στο παρόν άρθρο, μπορεί να συνέβησαν πριν από 17 αιώνες. Όμως, αγαπητοί μου, ο διάβολος συνεχίζει να επιτίθεται κατά του Ιησού Χριστού, κατά της ορθοδόξου εκκλησίας μας, με διάφορους αιρετικούς, παλαιούς και νέους.
Ας ξυπνήσουμε, διότι, αν γίνουμε αιρετικοί θα χάσουμε την ψυχή μας και θα είμαστε παρέα με τους δαίμονες. Ο Μέγας Αθανάσιος για την ορθόδοξη πίστη του, εξορίστηκε για 15 χρόνια και υπέστη πολλές διώξεις και πολλά βασανιστήρια. Όλοι οι Άγιοι μας, οι οποίοι ομολόγησαν την πίστη τους και καταδίκασαν τις αιρέσεις, πέρασαν πάρα πολλά στη ζωή τους.
Εμείς, όμως, αγαπητοί μου, οι ορθόδοξοι χριστιανοί, οφείλουμε να παραμένουμε πάντοτε πιστοί σε όλην αυτήν την διδασκαλία που μας παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες περί της ορθοδόξου πίστεως.
Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι δύο μεγάλοι κήρυκες, της ορθοδόξου πίστεως, τους οποίους η εκκλησία μας τιμά την 18η Ιανουαρίου, εκάστου έτους, αλλά και όλλοι οι άλλοι θεοφόροι πατέρες της εκκλησίας μας, ασφαλώς, δεν θα ήμασταν σήμερα τα γνήσια ορθόδοξα τέκνα της “Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας” του Ιησού Χριστού. Αλλά θα ήμασταν οι κατ' όνομα χριστιανοί, οι λεγόμενοι χιλιαστές, οι λεγόμενοι ιεχωβάδες, οι αρειανοί, οι πεντηκοστιανοί, οι μονοφυσίτες, και οι ρωμαιοκαθολικοί αλάθητοι, οι ουνίτες, και το χειρότερο όλων, θα ήμασταν άπιστοι, θα λατρεύουμε τα κτίσματα και όχι τον κτίσαντα, θα ήμασταν ειδωλολάτρες και οπαδοί του διαβόλου.
Ο πνευματικός μας πατέρας, ο Απόστολος Παύλος μας παραγγέλλει στην προς Εβραίους επιστολή του τα εξής: “διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε·” (Εβραίους ιγ', 9). Και για να μην μολύνεστε και εμπλέκεσται σε ξένες αιρετικές διδασκαλίες, με τον κίνδυνο της απώλειας της ψυχής σας, οφείλεται να μνημονεύεται των ηγουμένων υμών οι οποίοι “ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν. 8 ᾿Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας” (Εβραίους ιγ', 7,8).
Όμως, οι περισσότεροι χριστιανοί βρίσκονται στην άγνια, διότι δεν έχουν διδαχθεί τον λόγο του Θεού, δεν έχουν διαβάσει την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες, δεν ακούν τους κληρικούς της εκκλησίας μας, με αποτέλεσμα πάρα πολύ εύκολα, να γίνονται θύματα και ακόλουθοι των αιρετικών, οι οποίοι τους πλησιάζουν υποκριτικά με τα φαρισαϊκά χαμόγελα τους. Έτσι και τους συλλαμβάνουν στα δίχτυα των αιρέσεων τους. Αυτοί λοιπόν οι αιρετικοί προσπαθούν με τη λογική, να ερμηνεύσουν το “τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα” (Φίληππησίους β' 9) του Ιησού Χριστού. Επίσης, προσπαθούν να εννοήσουν, πως η Παρθένος Μαρία συνέλαβε και γέννησε τον Λόγο του Θεού, και πώς είναι δυνατόν, να είναι μία γυναίκα παρθένος πριν γεννήσει, αλλά και μετά την γέννηση του γιου της; Αλλά και πάρα πολλοί ορθόδοξοι χριστιανοί, λόγω της άγνοιας, είναι αιρετικοί και υποστηρίζουν τους αιρετικούς. Διότι ακριβώς, αγνοούν, τα δόγματα της Ορθοδόξου πίστεως, τα οποία αποκτήθηκαν κατόπιν σκληρών αγώνων και πολλών αιμάτων των Αγίων μας Πατέρων.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής μας λέει: “εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε” (Β' Ιωάννου, α', 10). Διότι “ὁ γὰρ λέγων αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς.” (Β' Ιωάννου, α', 11). Αγαπητοί μου αδελφοί, δυστυχώς πάρα πολλοί είναι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι σφιχτοαγκαλιάζονται με τους αιρετικούς, οι οποίοι τους μεταδίδουν την δαιμονική αίρεση τους. Εμείς για να είμαστε άξιοι και γνήσιοι μαθητές των Αγίων Πατέρων, και να μην προδίδουμε την πίστη μας, έχουμε χρέος να ακολουθούμε την ανόθευτη θεοπαράδοτη διδασκαλία και να την διακηρύττουμε παντού και πάντοτε, με παρρησία. Και να πράττουμε τα θεάρεστα έργα των Πατέρων μας και προπάντων την ορθόδοξη πίστη μας.
Ο Μέγας Αθανάσιος το 325 μ.Χ. Αντιμετώπισε τον αιρετικό Άρειο, ο οποίος πίστευε, ότι ακριβώς πιστεύουν σήμερα, και οι ιεχωβάδες. Δηλαδή, ότι ο Χριστός είναι κτίσμα του Θεού και όχι Θεός αληθινός. Αυτή την αίρεση κατατρόπωσε ο Μέγας Αθανάσιος το 325 μ.Χ. στην Αγία Α' Οικουμενική Σύνοδο, η οποία καθιέρωσε τον όρο “ομοούσιος” για τον Ιησού Χριστό. Γι αυτό μας λέει ο Κύριος: “ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστι” (Ιωάννης, ιδ', 10). Σε άλλο σημείο λέει: “ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα” (Ιωάννης, ιδ' 9). Και αλού: “ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον ἔλεγε τὸν Θεόν, ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ Θεῷ. ” (Ιωάννης, ε', 18). Όταν η Αγία Γραφή ονομάζει τον Χριστόν “Υιόν του Θεού” εννοεί την Θεϊκή φύσιν. Όταν τον ονομάζει “Υιόν του ανθρώπου” εννοεί την ανθρώπινη φύσιν του.
Όσον αφορά, τον Άγιο Κύριλλο, αυτός στην Αγία Γ' Οικουμενική Σύνοδο το 431 μ.Χ., εισηγήθηκε τον όρο “Θεοτόκος” για την Παναγία μας και όχι χριστοτόκος όπως υποστήριζαν οι μονοφυσίτες, με αρχηγό τους τον αιρετικό Νεστόριο. Και αυτό, διότι, η Παναγία μας γέννησε τον Θεό Λόγο σαρκωθέντα, καθώς μας διδάσκει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης “Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο ” (Ιωάννης, α', 14 ).Κι ο Απόστολος Παύλος μας τονίζει ότι “Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί” (Α' Τιμόθεον, γ', 16).
Αυτά τα οποία περιγράψαμε στο παρόν άρθρο, μπορεί να συνέβησαν πριν από 17 αιώνες. Όμως, αγαπητοί μου, ο διάβολος συνεχίζει να επιτίθεται κατά του Ιησού Χριστού, κατά της ορθοδόξου εκκλησίας μας, με διάφορους αιρετικούς, παλαιούς και νέους.
Ας ξυπνήσουμε, διότι, αν γίνουμε αιρετικοί θα χάσουμε την ψυχή μας και θα είμαστε παρέα με τους δαίμονες. Ο Μέγας Αθανάσιος για την ορθόδοξη πίστη του, εξορίστηκε για 15 χρόνια και υπέστη πολλές διώξεις και πολλά βασανιστήρια. Όλοι οι Άγιοι μας, οι οποίοι ομολόγησαν την πίστη τους και καταδίκασαν τις αιρέσεις, πέρασαν πάρα πολλά στη ζωή τους.
Εμείς, όμως, αγαπητοί μου, οι ορθόδοξοι χριστιανοί, οφείλουμε να παραμένουμε πάντοτε πιστοί σε όλην αυτήν την διδασκαλία που μας παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες περί της ορθοδόξου πίστεως.
