Ὀ Δημητριάδος κ. ΦΩΤΙΟΣ
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ. Δημητριάδος κ. ΦΩΤΙΟΣ, κατὰ κόσμον Σάββας Μαντάλης τοῦ Γεωργίου καί τῆς Χρυσῆς, ἐγεννήθη εἰς τὴν Ρόδον τῶν Δωδεκανήσων τὸ ἔτος 1968.
Τὸν Δεκέμβριον τοῦ 1986 διέκοψε τὰς τεχνικάς του σπουδάς καὶ τὸν Ἰανουάριον τοῦ ἑπομένου ἔτους ἐκάρη Μοναχός. Τό 1994 ἐχειροτονήθη Διάκονος καὶ τό ἑπόμενον ἔτος Πρεσβύτερος. Τόν Ἰούλιο τοῦ 1998, μετώκησεν εἰς τὴν Ἱεράν Μονήν Ἐσφιγμένου ἀπ΄ ὅπου τόν Ἰούνιο τοῦ 1999 ἐκλήθη ἀπὸ τὸν Μακαριστὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυρὸν Χρυσόστομον διὰ νὰ ἀναλάβῃ τήν διεύθυνσιν τῶν Γραφείων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ τοῦ ἐπισήμου δημοσιογραφικοῦ ὀργάνου τῆς Ἐκκλησίας μας «Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας».
Τὸν Αὔγουστον τοῦ ἰδίου ἔτους ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐξέλεξε καὶ ἐχειροτόνησε τοῦτον Ἐπίσκοπον τῆς πάλαι ποτὲ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Μαραθῶνος. Ταυτοχρόνως ἀνέλαβε καί τήν Γραμματείαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Παραλλήλως πρὸς τὰ καθήκοντά του ἐξηκολούθησε τὰς Σπουδάς του λαμβάνων τὸ Πτυχίον του μὲ ἄριστα εἰς τὰς Σπουδὰς εἰς τὸν Ἑλληνικόν Πολιτισμόν (ἀπὸ τὸ Ἐλληνικόν Ἀνοικτόν Πανεπιστήμιον). Ἔχει Μεταπτυχιακόν Δίπλωμα Είδικεύσεως εἰς τὰς Ἐπιστήμας τῆς Ἀγωγῆς (Συνεχιζομένην Ἐκπαίδευσιν, ἀπὸ τὸ Ἀνοικτὸν Πανεπιστημιον Κύπρου) καὶ ἔχει ὁλοκληρώσει προγράμματα καταρτίσεως μὲ θέματα: α) «Ἑλληνισμὸς καί Δύσις» (Ἑλληνική Ἱστορία), β) «Διοίκησις μή Κερδοσκοπικῶν Ὀργανισμῶν», γ) «Ὀρθόδοξη Θεολογία καὶ Ζωή» καὶ δ) «Πολιτισμικὴ καὶ Ἐκκλησιαστικὴ Κατάρτιση».
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. ΦΩΤΙΟΣ ἐκτὸς τῆς Ἑλληνικῆς ὁμιλεῖ τήν ἀγγλικὴν γλῶσσαν καὶ ἀποτελεῖ μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Ἱεραποστολικοῦ Ἔργου. Ὡς μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Νεότητος ἔχει τήν εὐθύνην τῆς ὀργανώσεως καί λειτουργίας τῆς Σχολῆς Κατηχητῶν καὶ τῶν Προγραμμάτων Ἐκκλησιαστικῆς Καταρτίσεως. Ἀπό τόν Σεπτέμβριον τοῦ 2008, ὡρίσθη μέλος καὶ τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Νομικῶν Θεμάτων.
Ἔχει ἀναλάβει τὴν Τοποτηρητείαν τῶν χηρευουσῶν Μητροπόλεων Φθιώτιδος (ἀπό τό ἔτος 2000) καί Κυκλάδων καί Δωδεκανήσου (ἀπό τό ἔτος 2010). Ἀπό τὸ 2009 ὡρίσθη ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὡς μόνιμον μέλος τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς ἐν Ἀμερικῇ Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ.. Τὸν Ὀκτώβριον τοῦ 2010 ἀνέλαβε τὰ καθήκοντα τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Έξελέγη Μητροπολίτης Δημητριάδος τόν Όκτώβριον τοῦ 2015.
Έκ τοῦ 2003 ἀνέλαβεν τήν ἀνασύστασιν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Σκέπης Δαφνίου τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου π. Δανιήλ Μπούρα, ἡ ὁποία εὑρίσκεται πλησίον τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δαφνίου εἰς τό Χαϊδάρι Ἀττικῆς, ἔνθα καὶ διαμένει.
Τὰ ὀνομαστήρια τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. ΦΩΤΙΟΥ εἶναι στίς 6 Φεβρουαρίου (19 Φεβρουαρίου Ν.Η.) Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Ἡ φήμη τοῦ Σεβασμιωτάτου εἶναι:
α) «Φωτίου τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου, τῆς άγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος, ἡμῶν δέ πατρός καί Ποιμενάρχου, πολλά τά ἔτη» (ἐντὸς τῆς Έπαρχίας καί τῶν Τοποτηρητειῶν του)
καὶ
β) «Φωτίου τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος, ἡμῶν δέ πατρός καί Ϊεράρχου πολλά τά ἔτη» (ἐκτὸς τῶν Τοποτηρητειῶν του).
Τὸν Δεκέμβριον τοῦ 1986 διέκοψε τὰς τεχνικάς του σπουδάς καὶ τὸν Ἰανουάριον τοῦ ἑπομένου ἔτους ἐκάρη Μοναχός. Τό 1994 ἐχειροτονήθη Διάκονος καὶ τό ἑπόμενον ἔτος Πρεσβύτερος. Τόν Ἰούλιο τοῦ 1998, μετώκησεν εἰς τὴν Ἱεράν Μονήν Ἐσφιγμένου ἀπ΄ ὅπου τόν Ἰούνιο τοῦ 1999 ἐκλήθη ἀπὸ τὸν Μακαριστὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυρὸν Χρυσόστομον διὰ νὰ ἀναλάβῃ τήν διεύθυνσιν τῶν Γραφείων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ τοῦ ἐπισήμου δημοσιογραφικοῦ ὀργάνου τῆς Ἐκκλησίας μας «Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας».
Τὸν Αὔγουστον τοῦ ἰδίου ἔτους ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐξέλεξε καὶ ἐχειροτόνησε τοῦτον Ἐπίσκοπον τῆς πάλαι ποτὲ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Μαραθῶνος. Ταυτοχρόνως ἀνέλαβε καί τήν Γραμματείαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Παραλλήλως πρὸς τὰ καθήκοντά του ἐξηκολούθησε τὰς Σπουδάς του λαμβάνων τὸ Πτυχίον του μὲ ἄριστα εἰς τὰς Σπουδὰς εἰς τὸν Ἑλληνικόν Πολιτισμόν (ἀπὸ τὸ Ἐλληνικόν Ἀνοικτόν Πανεπιστήμιον). Ἔχει Μεταπτυχιακόν Δίπλωμα Είδικεύσεως εἰς τὰς Ἐπιστήμας τῆς Ἀγωγῆς (Συνεχιζομένην Ἐκπαίδευσιν, ἀπὸ τὸ Ἀνοικτὸν Πανεπιστημιον Κύπρου) καὶ ἔχει ὁλοκληρώσει προγράμματα καταρτίσεως μὲ θέματα: α) «Ἑλληνισμὸς καί Δύσις» (Ἑλληνική Ἱστορία), β) «Διοίκησις μή Κερδοσκοπικῶν Ὀργανισμῶν», γ) «Ὀρθόδοξη Θεολογία καὶ Ζωή» καὶ δ) «Πολιτισμικὴ καὶ Ἐκκλησιαστικὴ Κατάρτιση».
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. ΦΩΤΙΟΣ ἐκτὸς τῆς Ἑλληνικῆς ὁμιλεῖ τήν ἀγγλικὴν γλῶσσαν καὶ ἀποτελεῖ μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Ἱεραποστολικοῦ Ἔργου. Ὡς μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Νεότητος ἔχει τήν εὐθύνην τῆς ὀργανώσεως καί λειτουργίας τῆς Σχολῆς Κατηχητῶν καὶ τῶν Προγραμμάτων Ἐκκλησιαστικῆς Καταρτίσεως. Ἀπό τόν Σεπτέμβριον τοῦ 2008, ὡρίσθη μέλος καὶ τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Νομικῶν Θεμάτων.
Ἔχει ἀναλάβει τὴν Τοποτηρητείαν τῶν χηρευουσῶν Μητροπόλεων Φθιώτιδος (ἀπό τό ἔτος 2000) καί Κυκλάδων καί Δωδεκανήσου (ἀπό τό ἔτος 2010). Ἀπό τὸ 2009 ὡρίσθη ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὡς μόνιμον μέλος τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς ἐν Ἀμερικῇ Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ.. Τὸν Ὀκτώβριον τοῦ 2010 ἀνέλαβε τὰ καθήκοντα τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Έξελέγη Μητροπολίτης Δημητριάδος τόν Όκτώβριον τοῦ 2015.
Έκ τοῦ 2003 ἀνέλαβεν τήν ἀνασύστασιν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Σκέπης Δαφνίου τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου π. Δανιήλ Μπούρα, ἡ ὁποία εὑρίσκεται πλησίον τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δαφνίου εἰς τό Χαϊδάρι Ἀττικῆς, ἔνθα καὶ διαμένει.
Τὰ ὀνομαστήρια τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. ΦΩΤΙΟΥ εἶναι στίς 6 Φεβρουαρίου (19 Φεβρουαρίου Ν.Η.) Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Ἡ φήμη τοῦ Σεβασμιωτάτου εἶναι:
α) «Φωτίου τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου, τῆς άγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος, ἡμῶν δέ πατρός καί Ποιμενάρχου, πολλά τά ἔτη» (ἐντὸς τῆς Έπαρχίας καί τῶν Τοποτηρητειῶν του)
καὶ
β) «Φωτίου τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος, ἡμῶν δέ πατρός καί Ϊεράρχου πολλά τά ἔτη» (ἐκτὸς τῶν Τοποτηρητειῶν του).
Ο Σεβ. Μητροπολίτης πρώην Δημητριάδος κ. ΜΑΞΙΜΟΣ
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης καί Δημητριάδος κ. Μάξιμος (κατά κόσμον Σπυρίδων Τσιτσιμπάκος τοῦ Ἀναστασίου καί τῆς Ἀσημίνας) ἐγεννήθη τήν 11η/24η Μαΐου 1933 στήν Ἀθήνα. Ἀπό μικρᾶς ἡλικίας γαλουχήθηκε μέ τά νάματα τῆς εὐσεβείας ἀπό τούς θεοσεβεῖς γονεῖς του καί τόν πνευματικό του μακαριστόν Γέροντα Χρύσανθον.
Τό 1950 γίνεται δόκιμος Μοναχός εἰς τήν Ἱερά Μονή «Ἄξιον Ἐστιν» Βαρυμπόμπης, καί εἰς τήν αὐτήν Μονήν, μετά τήν ἐν τῷ μεταξύ ὁλοκλήρωσιν τῶν σπουδῶν του καί τήν ἐκπλήρωσιν τῶν στρατιωτικῶν του ὑποχρεώσεων, κείρεται Μεγαλόσχημος Μοναχός.
Τό 1961, ἐχειροτονήθη Διάκονος καί Πρεσβύτερος ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῶν Γ.Ο.Χ. Ἀκακίου.
Ὑπηρέτησεν ὡς ἐφημέριος ἐκτός ἀπό τήν Ι.Μ. Ἄγ. Σκέπης Κερατέας καί εἰς τὰς ἐνορίας τῆς Ἁγ. Τριάδος Βοτανικοῦ, Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Κυψέλης, Ἁγίων Ἀναργύρων Νέας Ἐρυθραίας καί εἰς τὰς ἐν Ἀμερικῇ κοινότητας τῶν Γ.Ο.Χ. Ἁγίων Ἀναργύρων Σικάγου καί Ἁγίας Σκέπης Βοστώνης κ.α..
Ἀπό τό 1977 ἕως τίς ἀρχές τοῦ 1978 διετέλεσεν Ἡγούμενος τῆς Ι.Μ. Ἄγ. Σκέπης Κερατέας Ἀττικῆς, ἐνῶ τό 1979 ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος Μαγνησίας μέ ἕδραν τόν Βόλον. Ὡς Μητροπολίτης Δημητριάδος καί Μαγνησίας εἶναι ὁ τρίτος μετά τό σχίσμα τοῦ 1924 Ἐπίσκοπος τῆς ἐπαρχίας αὐτῆς ἔπειτα ἀπό τόν Δημητριάδος Γερμανόν καί τόν Μαγνησίας Χρυσόστομον, καί ἐμερίμνησε διά τήν ἐκ θεμελίων ἀνακατασκευήν τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ ἕν κόσμημα είς τήν πόλιν τοῦ Βόλου.
Τό 1995 ὁρίζεται ἀπό τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ἐνῶ τό ἔτος 1998, ἔπειτα ἀπό τήν διά Συνοδικῆς Ἀποφάσεως συγχώνευσιν τῶν Μητροπόλεων Θεσσαλονίκης καί Δημητριάδος, ἀνέλαβε κανονικά τήν ποιμαντορία τῶν Γ.Ο.Χ. Κεντροδυτικής Μακεδονίας καί Θεσσαλίας ὑπό τόν τίτλο τοῦ Θεσσαλονίκης καί Δημητριάδος.
Ὁ Θεσσαλονίκης καί Δημητριάδος κ. Μάξιμος ἔχει συγγράψει ψυχοφελή φυλλάδια καί βιβλία.
Τά ὀνομαστήρια τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης καί Δημητριάδος κ. ΜΑΞΙΜΟΥ εἶναι εἰς τὰς 13 Ἰανουαρίου (26 Ἰανουαρίου. Ν.Η.) – Ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλυβίτου.
Τό 1950 γίνεται δόκιμος Μοναχός εἰς τήν Ἱερά Μονή «Ἄξιον Ἐστιν» Βαρυμπόμπης, καί εἰς τήν αὐτήν Μονήν, μετά τήν ἐν τῷ μεταξύ ὁλοκλήρωσιν τῶν σπουδῶν του καί τήν ἐκπλήρωσιν τῶν στρατιωτικῶν του ὑποχρεώσεων, κείρεται Μεγαλόσχημος Μοναχός.
Τό 1961, ἐχειροτονήθη Διάκονος καί Πρεσβύτερος ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῶν Γ.Ο.Χ. Ἀκακίου.
Ὑπηρέτησεν ὡς ἐφημέριος ἐκτός ἀπό τήν Ι.Μ. Ἄγ. Σκέπης Κερατέας καί εἰς τὰς ἐνορίας τῆς Ἁγ. Τριάδος Βοτανικοῦ, Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Κυψέλης, Ἁγίων Ἀναργύρων Νέας Ἐρυθραίας καί εἰς τὰς ἐν Ἀμερικῇ κοινότητας τῶν Γ.Ο.Χ. Ἁγίων Ἀναργύρων Σικάγου καί Ἁγίας Σκέπης Βοστώνης κ.α..
Ἀπό τό 1977 ἕως τίς ἀρχές τοῦ 1978 διετέλεσεν Ἡγούμενος τῆς Ι.Μ. Ἄγ. Σκέπης Κερατέας Ἀττικῆς, ἐνῶ τό 1979 ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος Μαγνησίας μέ ἕδραν τόν Βόλον. Ὡς Μητροπολίτης Δημητριάδος καί Μαγνησίας εἶναι ὁ τρίτος μετά τό σχίσμα τοῦ 1924 Ἐπίσκοπος τῆς ἐπαρχίας αὐτῆς ἔπειτα ἀπό τόν Δημητριάδος Γερμανόν καί τόν Μαγνησίας Χρυσόστομον, καί ἐμερίμνησε διά τήν ἐκ θεμελίων ἀνακατασκευήν τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ ἕν κόσμημα είς τήν πόλιν τοῦ Βόλου.
Τό 1995 ὁρίζεται ἀπό τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ἐνῶ τό ἔτος 1998, ἔπειτα ἀπό τήν διά Συνοδικῆς Ἀποφάσεως συγχώνευσιν τῶν Μητροπόλεων Θεσσαλονίκης καί Δημητριάδος, ἀνέλαβε κανονικά τήν ποιμαντορία τῶν Γ.Ο.Χ. Κεντροδυτικής Μακεδονίας καί Θεσσαλίας ὑπό τόν τίτλο τοῦ Θεσσαλονίκης καί Δημητριάδος.
Ὁ Θεσσαλονίκης καί Δημητριάδος κ. Μάξιμος ἔχει συγγράψει ψυχοφελή φυλλάδια καί βιβλία.
Τά ὀνομαστήρια τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης καί Δημητριάδος κ. ΜΑΞΙΜΟΥ εἶναι εἰς τὰς 13 Ἰανουαρίου (26 Ἰανουαρίου. Ν.Η.) – Ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλυβίτου.
